Гульні вабяць чалавека магчымасцю выпрабаваць сябе на поспех і магчымасцю атрымаць за гэта ўзнагароджанне. Чалавек ідзе на эмацыйную і фізічную рызыку, мяркуючы атрыманне рэальнага даходу: з мэтай выйграць яшчэ нешта каштоўнае робіцца стаўка чагосці іншага каштоўнага на падзею, зыход якой далёка не вызначаны.
Згубнае захапленне азартнымі гульнямі можа перарасці ў звычку ці нават у залежнасць, калі вынік ужо практычна не важны. Чалавеку важна працягваць гульню, у што б там ні стала: прайграваючы, пераконваць сябе і навакольных, што серыя няўдач вось-вось абавязкова павінна скончыцца; выйграваючы, даказваць, што майстэрства - вось сапраўдны заклад яго перамог, і пакуль поспех на яго баку, навошта спыняцца.
Такая памылка неверагодна хутка прыводзіць чалавека да псіхалагічнай залежнасці ад гульняў. І, як следства, паніжаны самакантроль, эмацыйная нестабільнасць, празмерная паглынанне гульнёй, абсалютная абыякавасць да навакольных (у тым ліку блізкіх людзей), дэпрэсіўны стан.
Дзяржава заканадаўча рэгулюе сферу ігральнага бізнесу, у тым ліку рознымі формамі кантролю і адказнасці, але яна не можа рэгуляваць і кантраляваць ступень уздзеяння, якая аказваецца на ўдзельніка гульняў непасрэдна самой гульнёй. Таму дарослы чалавек сам павінен разумець і адчуваць тую грань, за якой знаходзіцца кропка невяртання.
Нагадаем, што ў Рэспубліцы Беларусь удзельнікам азартных гульняў можна стаць толькі па дасягненні ўзросту 21 год, а дазволенымі відамі азартных гульняў з'яўляюцца: букмекерскія гульня (анлайн-гульня); гульня Бінга; гульня (анлайн-гульня) у карты; гульня ў косці; гульня на гульнявых аўтаматах; гульня (анлайн-гульня) таталізатара; слот-гульня; цыліндрычная гульня (рулетка).
Інспекцыя МПЗ па Полацкаму раёну
