- Калі даведаліся, што будуць трайняты, мы былі ашаломлены — прызнаўся тата вялікай сям'і. — Але з часам эмоцыі ўлягліся, і да папаўнення сям'і адразу трыма сынамі мы з жонкай былі маральна гатовы.
Хлопчыкі за першы год жыцця ўжо паказалі свой характар. Андруша — самы малодшанькі, які нарадзіўся апошнім, — самы актыўны. Ужо ведае, дзе машынка, самалёцік, першым з братоў пайшоў. Мікалай - добры, ласкавы, вельмі любіць маленькіх кацянят, плюшавыя цацкі. Сашанька - сур'ёзны хлопчык, любіць глядзець тэлевізар, спакойны.
— Вольга — цудоўная мама, — адклікаецца аб жонцы муж. — Яна пастаянна з дзецьмі, клапоціцца пра іх, перажывае. Вельмі адказная, уважлівая і ласкавая.
Першая памочніца Вольгі - яе мама Ала Уладзіміраўна. Бабуля душы не чуе ў сваіх унучатаў.
Вольга Уладзіміраўна кажа, што дзеці патрабуюць увагі кожную хвіліну. Усіх трэба пакласці спаць (у доме тры маленькія ложкі), пераапрануць, накарміць. «Сажу ўсіх за столікі (у кожнага — свой) і па чарзе кармлю. Апетыт у дзяцей добры. Харчаванне атрымліваем бясплатнае, дзякуй дзяржаве» — дзеліцца мама. У перспектыве шматдзетная сям'я плануе пераехаць у больш прасторную кватэру, а цяпер у іх двухпакаёвай галоўныя гаспадары - дзеці.
- Яны растуць у вялікай любові — адзначыў кіраўнік сямейства. - У нас дома вельмі добразычлівая атмасфера, мы з жонкай любім адзін аднаго, сваіх дзяцей, і мне здаецца, яны гэта адчуваюць. А Вольга — яна проста расквітнела, стаўшы маці.