І так адклікаюцца аб ім і на працы, і ў Спаса-Еўфрасіннеўскім манастыры, і нават у гарадскім транспарце. І калі вырашыла напісаць на тэму духоўнасці, выбар быў відавочны. Адправілася ў Ветрына.
Дом веры
25 км, 30 хвілін язды і мы на месцы. Ля дарогі стаіць светлы, вельмі ўтульны храм. Мноства кветак: аксаміткі, петуньi, вяргіні, цынii, разгалістыя кусты гартэнзіі... Усё дзякуючы намаганням вернікаў. Праваслаўная царква ў Ветрына калісці была ў іншым месцы. Зараз жа яна размяшчаецца ў былым будынку гарпасялковага клуба, які ператварыўся ў дом веры і надзеі - Храм Стрэчання Гасподняга і прападобнага Серафіма Сароўскага. Зайшоўшы ўнутр, разумееш, чаму так лёгка: прасторнае памяшканне, разьбяны алтар, абразы, гараць свечкі, цішыня. А галоўнае, адчуваеш сябе абароненым.
Падчас службы
Пачынаецца ранішняя Літургія. Першае, што адзначаеш — вялікая колькасць вернікаў. І гэта не толькі людзі «залатога» ўзросту, шмат моладзі, дзяцей. Усе адзін аднаго ведаюць, усміхаюцца, размаўляюць. Адразу разумееш - гэта адна вялікая сям'я. І сярод людзей увагу адразу прыцягвае мужчына гадоў 60-ці, з глыбокім пранікнёным позіркам — айцец Пётр. Колькі сілы ў яго словах... І вось ужо споведзь, людзі спакойна давяраюць бацюшкі ўсе свае таямніцы, страхі, грахі. Не баючыся, што іх не зразумеюць. Бо ён вельмі мудры.
Незвычайны бацюшка
Протаіерэй Пётр Шарох - вельмі просты чалавек: усіх прымае, усім даруе. Ні кар'ера, ні слава яго не цікавяць. Ён устойлівы, мужны, не прывыкшы скардзіцца на цяжкасці. Бацюшка з простай сям'і, любіць працу на зямлі, майстраваць сваімі рукамі, па душы яму тэхніка. Служыў у марской пяхоце, працаваў на заводзе імя Ліхачова ў Маскве, атрымаў клас кіроўцы аўтобуса. Але сэрца ляжала да іншага. Ён хацеў дапамагаць людзям. Насуперак жаданню сям'і, скончыў Маскоўскую духоўную семінарыю. Яшчэ ў пачатку 90-х гадоў прыняў хіратонію. І воляю лёсу быў накіраваны ў Ветрына для аднаўлення парафіі. Дарэчы, гэта сямнаццатае месца па рахунку, у якім служыць бацюшка. Разам са сваёй сям'ёй і прыхаджанамі протаіерэй укладвае ў служэнне шмат намаганняў. Дапамагае яму верная спадарожніца - матушка Святлана. Яна падтрымлівае мужа ва ўсім. Бо на яго плячах і гора, і радасць людзей. Як адзначаюць парафіяне: «Ён нам як бацька, і мы прыходзім у царкву, як у родны дом». І, сапраўды, ён прымае кожнага, і не важна, якога ты статусу, узросту. На думку протаіерэя Пятра Шароха: «Галоўнае - адкрыць сэрца». Бацюшка паказвае многім на іншы свет, падбірае ключык да душы кожнага верніка. Ён чысты і светлы, і, як мне падалося, бачыць усіх нас наскрозь. І дзеткі яго вельмі любяць, жартуюць з ім, гуляюць і з нецярпеннем чакаюць заняткаў.
Любыя сустрэчы
Урокі ў нядзельнай школе разлічаны як на дзяцей, так і дарослых. Для кожнай узроставай групы распрацавана свая праграма, якая дапамагае паглыбіцца ў законы і правілы царквы. Праваслаўная школа не толькі напаўняе дзіцячыя душы пазнаннем хрысціянскай веры, але і адцягвае іх ад згубных уплываў. Тут не вучаць, а выхоўваюць, гадуюць, апускаючы ў свет, поўны радасці. На занятках знаёмяцца з кнігамі праваслаўнай тэматыкі, вывучаюць Закон Божы. Фонд невялікі, але ён падабраны старанна, з любоўю. Вялікую ўвагу надаюць творчасці. З нецярпеннем усе чакаюць удзелу ў тэатральных замалёўках і святочных канцэртах да Свята нараджэння Хрыстовага, да Светлага Вялікадня. Да іх рыхтуюцца загадзя, прадумваюць сцэнарый, касцюмы і, вядома, салодкі стол. Нядзельная школа - ідэальны памочнік духоўнага выхавання падрастаючага пакалення. У сваю чаргу дарослыя ў школах пры храме глыбей спазнаюць праваслаўе.
Прыхаджане аб царкве
Юрый, памочнік настаяцеля:
- Да прыходу дакрануўся дзесці ў 2012 годзе. Для Ветрына Храм Стрэчання Гасподняга і прападобнага Серафіма Сароўскага - цэнтр маральнасці і месца падтрымкі тых, хто апынуўся ў цяжкай сітуацыі. На службе пастаянна прысутнічае больш за 120 чалавек, і што прыемна - гэта не толькі мясцовыя жыхары. Шмат прыязджаюць з Полацка, Наваполацка, былі людзі з іншых абласцей, нават са Смаленска, Пскова, Мурманска, былі вернікі і з далёкіх краін - Новай Зеландыі, Аўстраліі. Як мне здаецца, прыцягвае становішча ў царкве, асоба настаяцеля, яго духоўны свет і стаўленне да вернікаў. Прыцягальным для многіх з'яўляецца той факт, што бацюшка ведае кожнага па імені, чым жыве чалавек, яго праблемы і радасці, дорыць ім часцінку свайго цяпла. Яны бачаць, што ёсць чалавек, які пра іх клапоціцца і непакоіцца.
Віктар, алтарнік:
- Першую службу ў нашым храме айцец Пётр правёў на Дабравешчанне. І адразу палюбіўся вернікам сваёй прастатой, душэўнасцю, адкрытасцю. За бацюшкам пацягнуліся людзі. Дзяцей вельмі шмат прыходзіць у царкву. Ён з кожным умее пагаварыць, зразумець сітуацыю і даць правільны савет. На вачах пры бацьку Пятры зменьваўся храм: замянілі пячное ацяпленне на электрычнае, заслалі новыя падлогі, з'явіліся пісаныя абразы, разьбяны алтар.
Таццяна, прыхаджанка:
- Бацюшка нашага храма з'яўляецца ўзорам святара. Добра разумее праблемы людзей. Дапамагае з дзеткамі, бо ў яго свой добры вопыт. У бацькі Пятра шасцёра дзяцей: 5 сыноў і дачка, і ён не па чутках ведае, што такое пераходны ўзрост, якія праблемы ў нашых дзяцей, як адкрыць шлях да сэрца кожнага. Нам вельмі прыемна, што пры бацьку Пятры храм ужо пяць разоў наведваў епіскап Полацкі і Глыбоцкі Ігнат. Гэта вельмі ганарова. Аб Храме Стрэчання Гасподняга і прападобнага Серафіма Сароўскага можна казаць шырэй і значна больш. Але лепш убачыць усё сваімі вачыма. Ён адкрыты для кожнага, хто хоча пераступіць яго парог. Ветрынскі прыход - гэта не касмічны карабель, на борт якога немагчыма трапіць, а неабсяжны маральны свет, здольны ўзбагачаць. Адрас Храма Стрэчання Гасподняга і прападобнага Серафіма Сароўскага: Полацкі раён, г/п Ветрына, вул. Леніна, 30.
